29 Ocak 2010 Cuma

Altuğ için hazırlanan bebek şekerleri ve bebek kurabiyeleri




 Altuğcuğum, bizi hazırlıksız yakaldı. 33. haftada gelince, ve ilk gece vücudunda oksijenlenme ilgili minik bir problem olunca , odamın süslenmesini , bebek şekeri, kapı süsü gibi hazırlıklarının yapılmasını istemedim. sanki bebeğim doğdu ve hasta ben de kutlama yapıyormuşum gibi geldi. ertesi gün herşey yoluna girinc o zaman kızkardeşim Ebru oda kapısını süsletti ve bebek şekerlerini haazırlattı. Bunun yanı sıra Funda arkadaşım ( http://www.zencefil-zencefil.blogsot.com)%20bebek/ kurabiyelerini, Nilüfer de bez pasat hazırlamış. Eşim Altan da en sevdiğim orkideler hazırlqttılar. Bana süpriz oldu. Hem bebeğim iyiydi hem de odam ve ikramlarım çok güzel oldu.. hhiç bir eksiğim olmadı. Hepsine ayrı ayrı çok teşekkür ederim... Hepinizi çok seviyorum...

ALTUĞ GELDİ.......

Herkese tekrar merhabalar,


Yaklaşık 3 haftadır,hastanelerdeydik, ben, Altan ve Altuğ... Evet oğlu şum 33. haftaya kadar dayandı ve bizi korkutarak dünyaya geldi.

32.haftada bebeğimin daha aşağıdaymış, gibi hissettim. Bunu doktorumla paylaştığımda beni muayene eti.Ve hiç beklemediğim bir cevaplakarşılaştım. Rahim ağızım 2cm açılmış. Bundan dolayı hemen hastaneye yatırıldım. Gerçekten çok korktum. Allahtan yanımda çalıştığım arkadaşlarım vardı.. hepsi banahastanede yatığım 4 gün boyunca öncelikle eşim Altan ve doktoruma çok teşekkür ederim. E ve çıktıktan 3 günsonra şiddeli sırt ağrısıyla Acıbadem Acıbadem hastanesinin aciline gittik. o vgece dahiliye, cerrah ve kadın-doğum doktoru beni muayene ettiler. kan tahlili yapıldı. lökositim 20 000 olmasna rağmen, durumumun kas ağrısı olduğuna karar verip, ağrıyla geldiğimhastaneden ağrıyla eve geri döndüm. Sabahı zor ettim.Sabah istanbul cerrahi hastanesine gittim. beraber çalıştığım doktorum Arzu hanım ağrımın böbrekten dolayı olabileceğini düşündü.ultrasonla da bu durumu teyit etti. piyonefrit olmuşum.. Daha sonra beni hamileliğim boyunca takip eden doktorum, prof. dr. bülent baysal da tedavimi düzenledi. 4 günde bu sebeple hastanede yattım.

Ayın 16 cumartesi günü Bülent bey beni taburcu etti. Fakat eve girmeden muayeneye uğramamı, oğluşuma bakacağını söyledi. Ben de saat 12 de İstanbul cerrahi hastanesinden çıkıp, Şişli de doktorumun muayenesine gittik. Ultrason da kontrol ederken , doktorumuz kalbinin çok yavaş attığını söyledi. İşte o an Altan neredeyse bayılacaktı bense sanki içimden duygularımı almışlar, donup kalmıştım. Bülent Beyin bizi yönlendirmesiyle İstanbul Crrahi hastanesine gittik. Bülent bey telefonla herkese haber verdiğinden, tüm hastane alarmda beeni bekliyordu. neredeyse asansörde uyuttular ve Altuğcuğum 12:21 de dünyeye gözlerini açtı.. Narkozdan bebeğim yaşıyormu diye diye uyandım< Altancımda ameliyathanenin kapısında büyük bi heyecan ve korkuylabekliyordu. Allhımız çok şükür ki oğluşumuzakavuştuk. Kavuşmamıza destek olan en başata Prof. Dr. Bülent Baysal ' a, ameliyathane ekibine, bebek odasındaki hemşire ablalarına ve bebek doktorumuz Ali Tırtır'a, 6. kattaki hemşire arkadaşlarıma ve IVF ekibindeki tüm arkadaşlarıma sonsuz teşekkürler.. Ben , Altan ve Altuğ hayatımız boyunca buanı unutmayacağız ......